Πουλάω φωτιές για καρδιές

Πουλάω φωτιές για καρδιές

Τ' άκουγε με τέρμα τα γκάζια ο μπάρμπα - Αντώνης!
Μάζευα στεγνά, ν' απλώσω βρεμμένα.
"Καλημέρα! Τι κάνεις Κατερίνα;"
"Καλημέρα! Καλά, μπάρμπα - Αντώνη! Εσύ;"
"Να, μωρέ! Ακούω κανένα τραγούδ' και δε σ' ακούω!"
"Άκου, μπάρμπα - Αντών'! Άκου! Ακούω κι εγώ και μ' αρέσει! Αν ήξερες πόσο πίσω με πήγες!!!"
Πόσο, αλήθεια;

1978!!!

Στίχοι:  

Λούλα Παπαγιαννοπούλου

Μουσική:  

Βασίλης Βασιλειάδης

1.

Λίτσα Διαμάντη

Πουλάω φωτιές για καρδιές
που είναι σαν πέτρα σκληρές
και ζούνε μονάχα να μας φαρμακώνουν
και μας π’ αγαπάμε
να μας πληγώνουν,
πουλάω φωτιές για καρδιές
που είναι σαν πέτρα σκληρές.

Αν μετρήσω καημούς και χαρές
θα ’ναι οι πίκρες μου πιο δυνατές
και μου δίνουν κουράγιο να πω,
δεν μπορώ άλλο πια, δεν μπορώ,
απ’ τους δυο μόνο εγώ,
μόνο εγώ ν’ αγαπώ.

Πουλάω φωτιές για καρδιές
που είναι σαν πέτρα σκληρές
και ζούνε μονάχα να μας φαρμακώνουν
και μας π’ αγαπάμε
να μας πληγώνουν,
πουλάω φωτιές για καρδιές
που είναι σαν πέτρα σκληρές.

Μια ζωή διαρκώς προσπαθώ
την αγάπη που δίνω να βρω,
γνωριμίες υπάρχουν πολλές,
κι έχω ζήσει κι εγώ απ’ αυτές,
που σε κάνουν να κλαις,
που σε κάνουν να κλαις.