Το Άγαλμα - Δημήτρης Πολυμέρης - Ευεργέτης - Ζαγορά
(Λόγια στο τέλος της ανάρτησης.)
30 Ιανουαρίου 2019 - χειμώνας
Απεξέργαστες φωτογραφίες
Επεξεργασμένες φωτογραφίες
30 Αυγούστου 2019; (Κάπου εκεί...)
Απεξέργαστες φωτογραφίες
Επεξεργασμένες φωτογραφίες
...Γυρίζαμε απ' το Χορευτό, βιαστικά, να προλάβουμε ανοιχτό το βιβλιοπωλείο.
Για κάποιους Χ λόγους, καθυστερούσε η "φίλη" κι εγώ βγήκα έξω να περιμένω, ανάβοντας τσιγάρο.
Και, κάπου εκεί που σήκωσα τα μάτια, να απολαύσω θέα, "βλέπω" τον Πολυμέρη, να με κοιτάει κατάματα, κάπως παραπονεμένα...
(Ναι, ξέρω. Θέμα οπτικής γωνίας, πρώτη φορά τον κοίταζα από ψηλά. Άλλη ματιά, σίγουρα!)
... Δεν κατάλαβα για πότε βρέθηκα κοντά του!
Άγαλμα ήταν, από πέτρα, ναι! και σίγουρα φθαρμένη απ' τον χρόνο, ναι, μα δεν θα ξεχάσω ΠΟΤΕ, το λυπημένο βλέμμα του, (και πόσα μου είπε), για όσα εμείς ξεχάσαμε, μαθαίνοντας γράμματα, χάρη σ' εκείνον και όχι μόνο!
Κοίταζα απόψε τις φωτογραφίες μου, να βάλω μια τάξη και μόλις το είδα (το Άγαλμα -χωρίς ψυχή...), έκαναν στην άκρη, (γι' απόψε), όλες οι άλλες μου οι φωτογραφικές αναμνήσεις.
Αυτά και λόγω της ώρας, να μην το "αναπτύξω" κι άλλο, το παράλογο ή λογικό... του καλοκαιριού ή της νύχτας μου!
Περισσότερα για τον μεγάλο ευεργέτη της Ζαγοράς, Δημήτριο Πολυμέρη, έχω ΕΔΩ.
(Λόγια στο τέλος της ανάρτησης.)
30 Ιανουαρίου 2019 - χειμώνας
Απεξέργαστες φωτογραφίες
Επεξεργασμένες φωτογραφίες
30 Αυγούστου 2019; (Κάπου εκεί...)
Απεξέργαστες φωτογραφίες
Επεξεργασμένες φωτογραφίες
...Γυρίζαμε απ' το Χορευτό, βιαστικά, να προλάβουμε ανοιχτό το βιβλιοπωλείο.
Για κάποιους Χ λόγους, καθυστερούσε η "φίλη" κι εγώ βγήκα έξω να περιμένω, ανάβοντας τσιγάρο.
Και, κάπου εκεί που σήκωσα τα μάτια, να απολαύσω θέα, "βλέπω" τον Πολυμέρη, να με κοιτάει κατάματα, κάπως παραπονεμένα...
(Ναι, ξέρω. Θέμα οπτικής γωνίας, πρώτη φορά τον κοίταζα από ψηλά. Άλλη ματιά, σίγουρα!)
... Δεν κατάλαβα για πότε βρέθηκα κοντά του!
Άγαλμα ήταν, από πέτρα, ναι! και σίγουρα φθαρμένη απ' τον χρόνο, ναι, μα δεν θα ξεχάσω ΠΟΤΕ, το λυπημένο βλέμμα του, (και πόσα μου είπε), για όσα εμείς ξεχάσαμε, μαθαίνοντας γράμματα, χάρη σ' εκείνον και όχι μόνο!
Κοίταζα απόψε τις φωτογραφίες μου, να βάλω μια τάξη και μόλις το είδα (το Άγαλμα -χωρίς ψυχή...), έκαναν στην άκρη, (γι' απόψε), όλες οι άλλες μου οι φωτογραφικές αναμνήσεις.
Αυτά και λόγω της ώρας, να μην το "αναπτύξω" κι άλλο, το παράλογο ή λογικό... του καλοκαιριού ή της νύχτας μου!
Περισσότερα για τον μεγάλο ευεργέτη της Ζαγοράς, Δημήτριο Πολυμέρη, έχω ΕΔΩ.
