...Πάντα η γειτονιά μου είχε αδέσποτα, όσο μπορούσαμε και μπορούμε, τα προστατεύουμε.
Μέχρι και ο άντρας μου αγοράζει σακούλες μεγάλες, με γατοτροφές και κονσέρβες, γιατί τον περιμένουν στ' αυτοκίνητο, πρωί - βράδυ.
Εγώ δεν τολμώ να βγω απ'την πόρτα, ούτε να κατεβάσω την Ελπίδα κάτω, αν πρώτα δεν τις ταίσω όλες!
(Η ιστορία της Ελπίδας είναι μεγάλη κι άγραφη, ΕΔΩ, έτσι μωρό την βρήκα πριν πολλά χρόνια, με δεμένα ποδαράκια με αυτοκόλλητη ταινία... Την πήρα να την σώσω, της επιτέθηκε ένας γάτος, της έσκισε τα σαγόνια... κι από τότε έχει στραβό στοματάκι, την κρατήσαμε, την αγαπήσαμε, δεθήκαμε πολύ μαζί της, αλλά θέλει και το έξω της, οπότε... για πολλούς προσωπικούς λόγους, τώρα, τα πράγματα δυσκολεύουν...)
Αδυνατισμένα γατιά, θυμωμένα, απαιτούν τροφή και νερό και δικαίως!
Όσο είμαι εδώ, το παλεύω...
Φέτος όμως, λείπω συχνά και γυρίζοντας βρήκα μια γατομαμά με 5 γατάκια στον κήπο μου!
Τα προστατεύω, τα ταϊζω, μα μου είπαν οι γείτονες ότι δεν τολμούν ν' ανοίξουν τα μπαλκόνια τους, γιατί μπαίνουν μέσα...
Το αντιμετώπισα κι εγώ, τώρα που είμαι εδώ, κι ομολογώ, δεν παλεύεται...
Είναι πολλά, διεκδικούν, πεινούν, ενοχλούν...και δεν έχουν όλοι την "ευαισθησία" την δική μου.
Συνάμα, η γάτα μου είναι θυμωμένη μαζί μου, με γρατζουνάει που δεν την παίρνω στον κήπο, που δεν την αφήνω στο μπαλκόνι, δεν έχει μάθει να μοιράζεται.... συν, ότι ψάχνω μια λύση και για την ίδια, αλλά με φίλο, ώστε να έχω επαφή μαζί της... και τα έξοδά της, κ.λ.π.
...Λείπω συχνά, θα λείπω συχνά στο μέλλον, θα βρω την λύση (ελπίζω), για την δική μου γάτα.
Το επείγον τώρα είναι, ότι γυρίζοντας, βρήκα στον κήπο μου, μια γάτα με πέντε γατάκια, ξεπεταγμένα και παιχνιδιάρικα...
Τα ταίζω, τα φροντίζω, τα προστατεύω, όσο είμαι εδώ, όσο μπορεί και ο άντρας μου.
Υπάρχει άλλη μία γατομαμά, μα παιδάκια... δεν είδα. (Ίσως τα πνίξανε...)
Υπάρχει κι άλλη μια γάτα, από πέρ'σι που έχει αδυνατίσει απότομα... κι είναι κι επιθετική.
Πολλές φορές επιτέθηκε και μάτωσε την γάτα μου, στο μπαλκόνι μας, αν και την ταίζουμε.
Πρόβλημα. Χρειάζονται οπωσδήποτε κτηνίατρο, για ψύλλους, ψώρα, τριχόπτωση, κ.λ.π. συν, ότι πολλά (χρόνια τώρα) βρίσκουμε πατημένα απ' τ' αυτοκίνητα... πολλά γατιά ή πεθαμένα...
Αγάπη και πρόβλημα μαζί, ειδικά τον χειμώνα.
Σκόπευα να απευθυνθώ στην Φιλοζωική Βόλου, μα δεν πρόλαβα.
Απόψε "κάτι" προέκυψε και δίνω προτεραιότητα σ' αυτή την ανάρτηση, για να δείτε φωτογραφίες, κι όποιος μπορεί, να βοηθήσει υιοθετώντας ή ΑΝ χρειάζεται επειγόντως γατομαμά... να φέρει το γατάκι...
Στις φώτο, (είναι απ' την μέρα που γύρισα), κρατάω σκοπιά για να φάει η κάθε μία ξεχωριστά, γιατί ξεσκίζονται μεταξύ τους... απ' την πείνα.
Η Ελπίδα θυμωμένη, μα και φοβισμένη.
Τώρα εφαρμόζω άλλη τακτική. Ρίχνω φαγητό απ' το μπαλκόνι, συχνά- πυκνά, ώστε να είναι σταθερά χορτάτη η λεχώνα μάνα.
Εννοείται ότι έχω και μπολάκια με νερό, αλλά στις φώτο δεν φαίνονται!
Πέρ'σι όμως, λόγω του νερού, ενώ έλειπα, βρήκαν φίδι στον κήπο μου και μου είπαν πως σύχναζε εκεί για το νερό και το είχα καταργήσει φέτος....
Επίσης, κατά καιρούς, στην γειτονιά μας έρχονται πολλά αδέσποτα σκυλιά, αλλά μετά... "εξαφανίζονται".
Αυτά! Είθε η μέρα της Παναγιάς που ξημέρωσε, να δίνει αγάπη, στοργή και τροφή, σε ζώα και ανθρώπους!
Η σελίδα της Φιλοζωϊκής Βόλου είναι εδώ:
Φιλοζωικη Ομαδα Βολου
(Κάποτε, πολύ παλιά, ήμουνα κι εγώ στην ομάδα, είχα χρόνο, μα ποτέ δεν έπαψα να "ενεργώ" και μόνη μου, για αδέσποτα που συναντούσα στην ζωή μου.
Ένα που δεν θα ξεχάσω, είναι που σε παλιά μου δουλειά, κάποιος είχε θάψει ζωντανά σκυλάκια, το έμαθα, τα σώσαμε και κατάφερα να τα κρύβω εκεί και να υιοθετηθούν και όλα, πάλι κρυφά, σε δική μου βάρδια...
Ξέρει η Παναγιά! Θα δώσει λύσεις! Και γι' αυτά και για άλλα!
ΚΑΛΗ ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!
ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ:
ΘΕΡΜΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΗΝ ΦΙΛΟΖΩΪΚΗ ΒΟΛΟΥ και ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, εννοείται!
Κι ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!
Υγ. Μόλις είδα ότι βρέθηκε γατομαμά για γατάκι, αλλά είδα κι αυτό:
***
***
***
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΕΚΤΑΚΤΟ
*******
Το μεσημέρι (15Αύγουστου), ο Μιχάλης έφερε ένα γατάκι, για να το θηλάσει η γατομάνα.
Όμως, εκείνη πήρε τα παιδιά της και απομακρύνθηκε από τον κήπο μου.
Ούτε καν την τροφή της δεν έφαγε!
Λένε πως οι γάτες απομακρύνονται απ' τα άρρωστα γατάκια, ακόμα κι αν είναι και δικά τους...
Στεναχωρεμένη πολύ, σήμερα.
Με την σύρριγκα, δε νομίζω πως ήπιε... ούτε και μπορώ να τ' αναλάβω...
Ενημέρωσα τον Μιχάλη και τον Σύλλογο.
Ανεβάζω φώτο, μήπως καταλάβει κάτι κάποιος κτηνίατρος... ή υπάρχει φιλόζωος που να μπορεί να ασχοληθεί μαζί του.
Έπιασε βροχή, έτρεξα.
Τελικά, το έφερα στην σκάλα μου, το ξανατάισα με το ζόρι.
Δείχνει πιο ζωντανό, από νωρίτερα...
Η ΠΑΝΑΓΙΑ, ΜΕΓΑΛΗ!
Υγ. Θα βρω και κάτι ζεστό να το τυλίξω.
Η τροφή έξω είναι για μια άλλη γατομαμά που έρχεται στην πόρτα μου. Ίσως εκείνη...
ΠΑΙΔΙΑ ΒΟΗΘΑΤΕ!
*** Κι ύστερα, όλη νύχτα και την άλλη μέρα:
Ο γάτος που επιτίθεται στην Ελπίδα.
...Κι αφού εξαντλημένη κοιμήθηκα, άλλα χέρια ανέλαβαν την σωτηρία του.
...Πόνεσα... και η συνέχεια προσεχώς, με λόγια.
Μέχρι και ο άντρας μου αγοράζει σακούλες μεγάλες, με γατοτροφές και κονσέρβες, γιατί τον περιμένουν στ' αυτοκίνητο, πρωί - βράδυ.
Εγώ δεν τολμώ να βγω απ'την πόρτα, ούτε να κατεβάσω την Ελπίδα κάτω, αν πρώτα δεν τις ταίσω όλες!
(Η ιστορία της Ελπίδας είναι μεγάλη κι άγραφη, ΕΔΩ, έτσι μωρό την βρήκα πριν πολλά χρόνια, με δεμένα ποδαράκια με αυτοκόλλητη ταινία... Την πήρα να την σώσω, της επιτέθηκε ένας γάτος, της έσκισε τα σαγόνια... κι από τότε έχει στραβό στοματάκι, την κρατήσαμε, την αγαπήσαμε, δεθήκαμε πολύ μαζί της, αλλά θέλει και το έξω της, οπότε... για πολλούς προσωπικούς λόγους, τώρα, τα πράγματα δυσκολεύουν...)
Αδυνατισμένα γατιά, θυμωμένα, απαιτούν τροφή και νερό και δικαίως!
Όσο είμαι εδώ, το παλεύω...
Φέτος όμως, λείπω συχνά και γυρίζοντας βρήκα μια γατομαμά με 5 γατάκια στον κήπο μου!
Τα προστατεύω, τα ταϊζω, μα μου είπαν οι γείτονες ότι δεν τολμούν ν' ανοίξουν τα μπαλκόνια τους, γιατί μπαίνουν μέσα...
Το αντιμετώπισα κι εγώ, τώρα που είμαι εδώ, κι ομολογώ, δεν παλεύεται...
Είναι πολλά, διεκδικούν, πεινούν, ενοχλούν...και δεν έχουν όλοι την "ευαισθησία" την δική μου.
Συνάμα, η γάτα μου είναι θυμωμένη μαζί μου, με γρατζουνάει που δεν την παίρνω στον κήπο, που δεν την αφήνω στο μπαλκόνι, δεν έχει μάθει να μοιράζεται.... συν, ότι ψάχνω μια λύση και για την ίδια, αλλά με φίλο, ώστε να έχω επαφή μαζί της... και τα έξοδά της, κ.λ.π.
...Λείπω συχνά, θα λείπω συχνά στο μέλλον, θα βρω την λύση (ελπίζω), για την δική μου γάτα.
Το επείγον τώρα είναι, ότι γυρίζοντας, βρήκα στον κήπο μου, μια γάτα με πέντε γατάκια, ξεπεταγμένα και παιχνιδιάρικα...
Τα ταίζω, τα φροντίζω, τα προστατεύω, όσο είμαι εδώ, όσο μπορεί και ο άντρας μου.
Υπάρχει άλλη μία γατομαμά, μα παιδάκια... δεν είδα. (Ίσως τα πνίξανε...)
Υπάρχει κι άλλη μια γάτα, από πέρ'σι που έχει αδυνατίσει απότομα... κι είναι κι επιθετική.
Πολλές φορές επιτέθηκε και μάτωσε την γάτα μου, στο μπαλκόνι μας, αν και την ταίζουμε.
Πρόβλημα. Χρειάζονται οπωσδήποτε κτηνίατρο, για ψύλλους, ψώρα, τριχόπτωση, κ.λ.π. συν, ότι πολλά (χρόνια τώρα) βρίσκουμε πατημένα απ' τ' αυτοκίνητα... πολλά γατιά ή πεθαμένα...
Αγάπη και πρόβλημα μαζί, ειδικά τον χειμώνα.
Σκόπευα να απευθυνθώ στην Φιλοζωική Βόλου, μα δεν πρόλαβα.
Απόψε "κάτι" προέκυψε και δίνω προτεραιότητα σ' αυτή την ανάρτηση, για να δείτε φωτογραφίες, κι όποιος μπορεί, να βοηθήσει υιοθετώντας ή ΑΝ χρειάζεται επειγόντως γατομαμά... να φέρει το γατάκι...
Στις φώτο, (είναι απ' την μέρα που γύρισα), κρατάω σκοπιά για να φάει η κάθε μία ξεχωριστά, γιατί ξεσκίζονται μεταξύ τους... απ' την πείνα.
Η Ελπίδα θυμωμένη, μα και φοβισμένη.
Τώρα εφαρμόζω άλλη τακτική. Ρίχνω φαγητό απ' το μπαλκόνι, συχνά- πυκνά, ώστε να είναι σταθερά χορτάτη η λεχώνα μάνα.
Εννοείται ότι έχω και μπολάκια με νερό, αλλά στις φώτο δεν φαίνονται!
Πέρ'σι όμως, λόγω του νερού, ενώ έλειπα, βρήκαν φίδι στον κήπο μου και μου είπαν πως σύχναζε εκεί για το νερό και το είχα καταργήσει φέτος....
Επίσης, κατά καιρούς, στην γειτονιά μας έρχονται πολλά αδέσποτα σκυλιά, αλλά μετά... "εξαφανίζονται".
Αυτά! Είθε η μέρα της Παναγιάς που ξημέρωσε, να δίνει αγάπη, στοργή και τροφή, σε ζώα και ανθρώπους!
Η σελίδα της Φιλοζωϊκής Βόλου είναι εδώ:
Φιλοζωικη Ομαδα Βολου
(Κάποτε, πολύ παλιά, ήμουνα κι εγώ στην ομάδα, είχα χρόνο, μα ποτέ δεν έπαψα να "ενεργώ" και μόνη μου, για αδέσποτα που συναντούσα στην ζωή μου.
Ένα που δεν θα ξεχάσω, είναι που σε παλιά μου δουλειά, κάποιος είχε θάψει ζωντανά σκυλάκια, το έμαθα, τα σώσαμε και κατάφερα να τα κρύβω εκεί και να υιοθετηθούν και όλα, πάλι κρυφά, σε δική μου βάρδια...
Ξέρει η Παναγιά! Θα δώσει λύσεις! Και γι' αυτά και για άλλα!
ΚΑΛΗ ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!
ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ:
ΘΕΡΜΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΤΗΝ ΦΙΛΟΖΩΪΚΗ ΒΟΛΟΥ και ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, εννοείται!
Κι ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!
Υγ. Μόλις είδα ότι βρέθηκε γατομαμά για γατάκι, αλλά είδα κι αυτό:
***
***
να σέρνετε αιμόφυρτος και τον μετέφερε αμέσως σε κτηνίατρο της περιοχής, για τις πρώτες βοήθειες. Διαγνώστηκε με σοβαρό κάταγμα σπονδυλικής στήλης και παράλυση των οπίσθιων άκρων, γεγονός που δεν του επιτρέπει να είναι λειτουργικός στην καθημερινότητά του. Παραπέμφθηκε σε χειρουργό ορθοπεδικό του ΑΠΘ, για περαιτέρω διερεύνηση της κατάστασής του και ακολουθεί συντηρητική φαρμακευτική αγωγή.
Την καθημερινή φροντίδα του έχει αναλάβει σε προσωπικό χώρο, φιλόζωη της περιοχής, μιας και ο Φώντας αδυνατεί ακόμη και για τις αφοδεύσεις του…….
Ήδη έχει προβλήματα κατακλίσεων σε διάφορα σημεία του σώματός του, και η Ομάδα μας(Φι.Ο.Β), του προσέφερε, το τροχήλατο αμαξίδιο της Λίλα,για να μην σέρνει το ταλαίπωρο κορμάκι του. Η κατάστασή του, είναι ΤΡΑΓΙΚΗ…… Κι όμως ακόμη και με τόσο πόνο, ο Φώντας καταφέρνει να μας γοητεύει, με τον αξιοζήλευτο χαρακτήρα του!!! Είναι απίστευτα υπομονετικός και συνεργάσιμος!!! Τα μάτια μου, μας επιβεβαιώνουν ότι θέλει βοήθεια…..
Πρέπει να του την δώσουμε. Αξίζει να έχει μια δεύτερη ευκαιρία ζωής, μιας ζωής που του αξίζει, μιας ζωής με αξιοπρέπεια και σεβασμό!!!
Χρειαζόμαστε την βοήθεια/στήριξή σας, προκειμένου να ολοκληρωθούν οι προσπάθειάς μας και να δούμε τον Φώντα πάλι χαρούμενο!!!
Έχει πολύ δρόμο μπροστά του ο μικρός και να δώσει μεγάλο αγώνα για να καταφέρει να βγει ΝΙΚΗΤΗΣ!!!
Όποιος/α επιθυμεί να βοηθήσει, τον ΦΩΝΤΑ, μπορεί με τραπεζική κατάθεση στην ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ. Ο αρ. λογαριασμού της Φι.Ο.Β είναι:
5612-060849-106 EUR
IBAN GR 5201726120005612060849106, με την αιτιολογία «ΦΩΝΤΑΣ» ή μέσω paypal ή στον κουμπαρά στο κατάστημα ΤΑΡΖΕΝΤΗΣ(κλειδιά), στην οδό Ιάσωνος, δίπλα στον Κωτσόβολο, στο Βόλο.
Σας ευχαριστούμε εκ΄των προτέρων και θα σας ενημερώνουμε για την πορεία και εξέλιξή του.
Την καθημερινή φροντίδα του έχει αναλάβει σε προσωπικό χώρο, φιλόζωη της περιοχής, μιας και ο Φώντας αδυνατεί ακόμη και για τις αφοδεύσεις του…….
Ήδη έχει προβλήματα κατακλίσεων σε διάφορα σημεία του σώματός του, και η Ομάδα μας(Φι.Ο.Β), του προσέφερε, το τροχήλατο αμαξίδιο της Λίλα,για να μην σέρνει το ταλαίπωρο κορμάκι του. Η κατάστασή του, είναι ΤΡΑΓΙΚΗ…… Κι όμως ακόμη και με τόσο πόνο, ο Φώντας καταφέρνει να μας γοητεύει, με τον αξιοζήλευτο χαρακτήρα του!!! Είναι απίστευτα υπομονετικός και συνεργάσιμος!!! Τα μάτια μου, μας επιβεβαιώνουν ότι θέλει βοήθεια…..
Πρέπει να του την δώσουμε. Αξίζει να έχει μια δεύτερη ευκαιρία ζωής, μιας ζωής που του αξίζει, μιας ζωής με αξιοπρέπεια και σεβασμό!!!
Χρειαζόμαστε την βοήθεια/στήριξή σας, προκειμένου να ολοκληρωθούν οι προσπάθειάς μας και να δούμε τον Φώντα πάλι χαρούμενο!!!
Έχει πολύ δρόμο μπροστά του ο μικρός και να δώσει μεγάλο αγώνα για να καταφέρει να βγει ΝΙΚΗΤΗΣ!!!
Όποιος/α επιθυμεί να βοηθήσει, τον ΦΩΝΤΑ, μπορεί με τραπεζική κατάθεση στην ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ. Ο αρ. λογαριασμού της Φι.Ο.Β είναι:
5612-060849-106 EUR
IBAN GR 5201726120005612060849106, με την αιτιολογία «ΦΩΝΤΑΣ» ή μέσω paypal ή στον κουμπαρά στο κατάστημα ΤΑΡΖΕΝΤΗΣ(κλειδιά), στην οδό Ιάσωνος, δίπλα στον Κωτσόβολο, στο Βόλο.
Σας ευχαριστούμε εκ΄των προτέρων και θα σας ενημερώνουμε για την πορεία και εξέλιξή του.
***
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΕΚΤΑΚΤΟ
*******
Το μεσημέρι (15Αύγουστου), ο Μιχάλης έφερε ένα γατάκι, για να το θηλάσει η γατομάνα.
Όμως, εκείνη πήρε τα παιδιά της και απομακρύνθηκε από τον κήπο μου.
Ούτε καν την τροφή της δεν έφαγε!
Λένε πως οι γάτες απομακρύνονται απ' τα άρρωστα γατάκια, ακόμα κι αν είναι και δικά τους...
Στεναχωρεμένη πολύ, σήμερα.
Με την σύρριγκα, δε νομίζω πως ήπιε... ούτε και μπορώ να τ' αναλάβω...
Ενημέρωσα τον Μιχάλη και τον Σύλλογο.
Ανεβάζω φώτο, μήπως καταλάβει κάτι κάποιος κτηνίατρος... ή υπάρχει φιλόζωος που να μπορεί να ασχοληθεί μαζί του.
Έπιασε βροχή, έτρεξα.
Τελικά, το έφερα στην σκάλα μου, το ξανατάισα με το ζόρι.
Δείχνει πιο ζωντανό, από νωρίτερα...
Η ΠΑΝΑΓΙΑ, ΜΕΓΑΛΗ!
Υγ. Θα βρω και κάτι ζεστό να το τυλίξω.
Η τροφή έξω είναι για μια άλλη γατομαμά που έρχεται στην πόρτα μου. Ίσως εκείνη...
ΠΑΙΔΙΑ ΒΟΗΘΑΤΕ!
*** Κι ύστερα, όλη νύχτα και την άλλη μέρα:
Ο γάτος που επιτίθεται στην Ελπίδα.
...Κι αφού εξαντλημένη κοιμήθηκα, άλλα χέρια ανέλαβαν την σωτηρία του.
...Πόνεσα... και η συνέχεια προσεχώς, με λόγια.
Δεν κάνω κέφι να φέρω φωτογραφίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπ' τη μάνα γάτα, ζει πια, μόνο ένα γατάκι.
"Τα πάτησαν τ' αυτοκίνητα είπε η γειτόνισσα".
Οι γάτες και τα γατάκια σ' αυτόν τον κόσμο, είναι καταδικασμένες να πεθάνουν, δυστυχώς!
Γεννάνε κάθε δυο μήνες και δεν υπάρχουν "κονδύλια".
Ούτε για τα σκυλιά, βέβαια (όσα πρέπει), αλλά... "εδώ πεθαίνουνε άνθρωποι", όκευ, θα προσαρμοστώ με την κατάντια γύρω μου, δε θα ξαναδημοσιεύσω για αδέσποτο γατί, έτσι κι αλλιώς, λύση δεν δίνεται.
Αρχίζω και σκέφτομαι, τί νόημα έχει πια, να τα βοηθάς να μεγαλώνουν, αφού είναι δεδομένο πως δεν θα ζήσουν;